زهرا رضائی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
مجید پوریوسف - دانشیار دانشگاه زنجان
علیرضا یوسفی - دانشیار دانشگاه زنجان

چکیدهاهداف: این پژوهش به منظور مطالعه اثر تلقیح میکوریزا و کاربرد مالچ های زنده و غیرزنده بر افزایش عملکرد، اجزای عملکرد و محتوای کلروفیل کنگر فرنگی انجام شد.مواد و روش ها: آزمایش در سال های زراعی ۱۳۹۶-۱۳۹۵ و ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تلقیح با میکوریزا گونه Rhizophagus irregularis (تلقیح میکوریزایی و عدم تلقیح میکوریزایی) در کرت های اصلی و انواع مالچ های زنده (شبدر برسیم و خلر) و غیر زنده (مالچ پلاستیکی دو رنگ (مشکی-نقره ای)، کاه و کلش گندم)، وجین کامل علف-های هرز، وجین یک مرحله ای و بدون وجین در کرت های فرعی قرار گرفتند. یافته ها: بیشترین میزان وزن تر (۰۱/۳۳۶ تن در هکتار) و وزن خشک (۲۱/۳۴ تن در هکتار) در تیمار مالچ پلاستیکی تحت شرایط تلقیح با میکوریزا ثبت شد. تلقیح با میکوریزا به ترتیب باعث افزایش ۱/۲، ۱/۹، ۶/۶ و ۲/۵ درصدی در ارتفاع، شاخص سطح برگ، کلروفیل a و کلروفیل کل شد. بیشترین میزان ارتفاع گیاه (۱۶۷ سانتی متر)، شاخص سطح برگ (۱۸/۱۲۲)، تعداد برگ در بوته (۴۳) و محتوای کلروفیل a، b و کل ( به ترتیب ۶۹۷/۰، ۳۸۸/۰ و ۰۸۵/۱ میلی گرم در هر گرم وزن تر) در تیمار مالچ پلاستیکی مشاهده شد. نتیجه گیری کلی: به طور کلی میتوان تلقیح با میکوریزا و کاربرد مالچ های زنده و غیرزنده را به عنوان راهکاری جهت افزایش عملکرد کنگرفرنگی پیشنهاد نمود. واژه های کلیدی: ارتفاع، تلقیح میکوریزا، شاخص سطح برگ، مالچ، وجین دستی، وزن خشک

واژه های کلیدی: ارتفاع, تلقیح میکوریزا, شاخص سطح برگ, مالچ, وجین دستی, وزن خشک