خلیل کلانتری - دانشگاه تهران
علی اسدی - دانشگاه تهران
حسین شعبانعلی فمی - دانشگاه تهران
ابوالقاسم عربیون - دانشگاه تهران

چکیده پایداری در نظام های کشت گندم به مولفه های متعدد اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی بستگی دارد. شناخت این مولفه ها می تواند در تدوین سیاست ها و راهبردهای کشاورزی پایدار نقش بسزایی ایفاء کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف شناخت و تحلیل مولفه های پایداری نظام کشت گندم در استان فارس طرح ریزی شده است. این پژوهش به صورت پیمایشی انجام گرفته و جامعه آماری آن کشاورزان گندم کار آبی استان فارس می باشند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران برآورد و نمونه ها به روش نمونه گیری چند مرحله ای و به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن از طریق پانلی مشتمل بر صاحب نظران توسعه کشاورزی و متخصصین ذیربط مورد تایید قرار گرفت. پایایی گویه های پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ بین ۷۷/۰ تا ۹۴/۰ بدست آمد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی استفاده شد و کلیه محاسبات با نرم افزار SPSS انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان داد که ۵ عامل، اکولوژیکی زراعی، عملیات زراعی پایدار محور، خدمات حمایتی ترویجی، وضعیت اجتماعی مشارکتی و عامل اقتصادی که مجموعا ۲۱ متغیر را در برگرفته است، بیش از ۷۲ درصد از واریانس عوامل پایداری نظام کشت گندم در استان فارس را تبیین می کنند.

کشاورزی پایدار, توسعه کشاورزی, نظام کشت گندم, استان فارس