جواد معدنی - استادیار ، گروه مدیریت و گردشگری ، دانشکده علوم اجتماعی ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل ، ایران
جمال الدین مهدیان نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی ، دانشکده علوم اجتماعی ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل ، ایران
رحمان سعادتمند - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی ، دانشکده علوم اجتماعی ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل ، ایران

مقدمه: فرسودگی شغلی از جمله خطرات شغلی است که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر بروز مشکلات جسمی و مشکلات روانی کارکنان سازمان ها موجب کاهش کارایی و از دست دادن نیروی انسانی به ویژه در شغل هایی چون خدمات انسانی می شود. اخیرا در کنار علت ها و عوامل زمینه ساز فرسودگی شغلی؛ دنیاگیری (همه گیری جهانی) خطرناک ویروس کووید- ۱۹ بسان کاتالیزگری بر میزان فرسودگی شغلی می افراید.اهداف: این مطالعه با هدف مرور مطالعات انجام شده در زمینه فرسودگی شغلی کارکنان سازمان در دوران کرونا و ارائه راهکارهایی جهت کاهش آن انجام شده است.روش: این مطالعه با بررسی سایت های معتبر علمی Magiran, Scopus, IranMedex, ISI Web of science ISC, google scholar, Emerald, ScienceDirect و SID با استفاده از کلیدواژه های: Burnout, Occupational Burnout, Job Burnout, COVID-۱۹ and Job Burnout, Professional Burnout, COVID-۱۹, the COVID-۱۹’s Burnout in the Occupational Society, Employee Burnout & & Coronavirus Stress انجام گردید. پس از بررسی مقالات مرتبط تعداد ۴ مقاله انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که همه گیری کووید ۱۹ بر میزان فرسودگی شغلی تاثیر بسزایی داشته و آن را شدت بخشیده است. استرس ابتلا به کرونا و تغییر نحو روند شغلی، کارمندان و جامعه شغلی را تحت تاثیر قرار داده که فرسودگی شغلی را منجر می شود. نتیجه گیری: یافته های حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که شیوه بیماری کووید ۱۹- توانسته است بر مولفه های روانشناختی مانند سبک زندگی و فرسودگی شغلی تاثیرگذار بوده، بنابراین می تواند پیامدهای روانشناختی مهم وتاثیرگذاری بر جامعه شغلی تحمیل نماید. لذا، انجام اقدامات کنترلی و مداخلات روانشناختی به منظور بهبود سلامت روانی شاغلین و بویژه افادی که مبتلا به بیماری کووید -۱۹ شده آند، کاملا ضروری به نظر می رسد.

فرسودگی شغلی، کرونا ویروس ، کووید- ۱۹ ، استرس شغلی، جامعه شغلی