مهدی یادگاری - دکتری تخصصی، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
علی اصغر رواسی - استاد، دکترای تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عباسعلی گائینی - استاد، دکترای تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
هاجر پاکمنش - کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
پریناز مصدق - کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

تفاوت های جنسیتی زیادی در شاخص های ظرفیت عملکردی و پاسخ به استرس ورزشی وجود دارد. فاکتور رشد آندوتلیال عروقی (VEGF) واسطه مهم در فرایند آنژیوژنز و از عوامل توسعه توان هوازی به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جنسیت در سطح VEGF سرم و پاسخ آن به فعالیت ورزشی بود.  ۱۱ مرد و ۱۱ زن (میانگین سنی۸۰/۱±۸۰/۲۳ و۶۴/۱±۶۳/۲۲ سال) غیر ورزشکار انتخاب و به اجرای یک جلسه فعالیت هوازی پیشرونده پرداخت اند. نمونه های سرمی قبل، بلافاصله و ۲ ساعت بعد از اجرا جمع آوری و سطوح VEGF سرمی با کیت الایزا اندازه گیری شد. بررسی داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و t مستقل انجام شد. یافته ها نشان داد سطح VEGF سرمی زنان در حالت استراحت به طور معناداری از مردان بیشتر بود (۰۰۲/۰P= )، در حالی که این اختلاف بلافاصله (۰۵۲/۰P=) و دو ساعت بعد از فعالیت ورزشی (۰۷۷/۰P=) مشاهده نشد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد در حالت استراحتی، زنان نسبت به مردان دارای سطح بالاتری از فاکتور رشدی اندوتلیال عروقی هستند اما در پاسخ به استرس ورزشی این مردان هستند که افزایش بیشتری در VEGF سرمی تجربه می کنند.

آنژیوژنز, جنسیت, فاکتور رشدی, فعالیت هوازی, توان هوازی