اصغر سیفی - کارشناس ارشد مدیریت آموزش وپرورش شهرستان آغاجاری

اپیدمی سریع ویروس کرونا،چهار رکن اساسی نظام جهانی یعنی سلامت (اجتماعی،روانی،بهداشتی)، امنیت (فردی، خانوادگی، اجتماعی)، اقتصاد ونظام آموزشی،را چنان دربهت وحیران فروبرده که تاکنون کمک ها و وام های میلیاردی نتوانسته آن رابه حالت عادی برگرداند.با افزایش هراس درجامعه ومشاهده آسیب های ناشی ازشیوع بیماری کرونا،استرس واضطراب،بیماری های روان تنی پرخاشگری وخشونت ونزاع والدین،ونا امیدی، بیشتری بروزخواهدکرد. بعد از بروز بیماری های همه گیر،اولین اقدامی که برای اجرا به نظرمی رسد قرنطینه یا دوری فیزیکی واجتماعی باه دفکنترل ابتلا وشیوع بیماری می باشد.که این کارموجب جداشدن فرد از زندگی روزمره ی خود، محدود شدن روابط فردی و اجتماعی می شود که مجموعه ای از ساختارهای سنتی جوامع رادستخوش تغییر و تحولات می نماید .در حقیقت بیماری کروناوارد زندگی روزمره مردم شده و زندگی خانوادگی، روابط اجتماعی و فعالیت های اقتصادی آنها را تحت تاثیر قرار داده است. انجام فاصله گذاری فیزیکی برای رعایت موارد بهداشتی، نمایان شدن ضعف مهارت های ارتباطی و گفت و گو و اجبار به ماندن در کنار یکدیگر در قرنطینه طولانیمدت، موجب تحمیل شرایط اجتماعی و اقتصادی جدیدی بر خانواده ها شده است. ازجمله آسیب های بزرگی که آنان را تهدید می کند، عدم تحرک و ورزش،دوری عاطفی از اعضای خانواده، استفاده بیش از حد از تلفن های همراه و حضور در شبکه های اجتماعی است که لزوم مراقبت و همدلی، ارتقای مهارت گفتگو و شاد زیستن، کنترل خشم، بازی و ورزش در خانواده ها بیش ازپیش ضرورت دارد. بنابراین لازم است که اعضای خانواده با همکاری، همگرایی و صرفه جویی هزینه ها و مخارج خانه، در مسائل مالی یاور هم باشند و برای فائق آمدن به مشکلات اقتصادی یکدیگر را حمایت کنند. ذکر این نکته مهم است که کرونا آثار مخرب زیادی برای خانواده ها داشته اما میتوان با مدیریت صحیح و اتحاد درون خانوادگی این تهدید را به فرصت تبدیل کرد.

تهدیدها،فرصت ها،آموزش مجازی،کرونا،تغییرات