بهرام بهرامی - مربی، گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایرا ن

شروع ناگهانی کووید – ۱۹ در سراسر جهان، نه تنها جامعه پزشکی را دچار چالشی بزرگ کرد، بلکه سیستم آموزشی نیز در سراسر جهان دستخوش تحولی عظیم شد. این بحران منجر به تعطیلی دوره های حضوری در مدارس و دانشگاه ها شد. بسیاری از دانشگاه ها به جای لغو برنامه آموزشی خود، اساتید را نسبت به ارائه مطالب از طریق آموزش مجازی، رسانه های آموزشی و تکنولوژی جدید ترغیب نمودند. این تغییر غیرمنتظره و سریع باعث شد بسیاری از مدرسین نتوانند به شکل درستی از امکانات پیش رو استفاده کنند، یا کیفیت تدریس با توجه استانداردهای تعریف شده بسیار پایین بود. به علاوه در کنار زمان بیشتری که اساتید صرف فرایند آموزش می کردند، کارایی و عملکرد پایین تر از سطح انتظار بود. از جمله عواملی که مانع استفاده از ظرفیت های آموزش غیر حضوری با کیفیت بالا می شود، عدم آشنایی اساتید با استاندارد سازی در رسانه های آموزشی به خصوص رسانه های شنیداری – آموزشی است. بنابراین جهت ارتقای آموزش غیرحضوری، آشنایی اساتید با استاندارد های تعریف شدهبرای انواع رسانه های آموزشی امری ضروری و مهم است

استاندارد سازی، محتوی آموزشی، رسانه، شنیداری – آموزشی