سید مصطفی طباطبایی - دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانشگاه بیرجند
علی شهیدی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند
سید رضا هاشمی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند،

با توجه به گستردگی و پیچیدگی سیستم های منابع آب، تعیین سیاست و انتخاب گزینه و راهبردهای مناسب جهت عملکرد مناسب سیستم های منابع آب در شرایط مختلف ضرورت داشته و نیاز به یک فرایند بهینه سازی جامع دارد. در این تحقیق ابتدا ضرورت استفاده از روش های بهینه سازی تکاملی و سپس شرح مختصری درباره چگونگی اجرای عملگرهای الگوریتم ژنتیک به عنوان پرکاربردترین روش تکاملی پرداخته شده است. در ادامه مزایا و محدودیت های الگوریتم ژنتیک بررسی شده و سپس پژوهش های انجام شده پیرامون آن در چند بخش بیان شده است. نتایج نشان میدهد که الگوریتم ژنتیک در حل مسایل متنوع منابع آب بطور موثری از حل مسایل چند محدودیتی با فضای بزرگ برمی آید و ضمن توانایی دستیابی به جواب بهینه مطلق، قادر است در شرایط مختلف مجموعه ای از جواب های قابل قبول را به عنوان گزینه های پیش رو در اختیار قرار دهد. جهت افزایش کارآیی الگوریتم و دستیابی به راه حل های بهتر، با توجه به ماهیت مساله میتوان از نسخه های بهبودیافته یا تلفیق با مدلهای شبیهسازی یا سایر روش های بهینه سازی ریاضیاتی از آن بهره مطلوب را برد.

بهینه سازی، روش های تکاملی، مدیریت منابع آب