مهدی ایزدپناه - دانشگاه کردستان
علیرضا حبیبی

تعیین عملکرد لرزهای سازهها یکی از مهمترین موضوعاتی است که در مقوله طراحی بر اساس عملکرد مورد توجه محققین قرارگرفته است. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی دو روش مهم در این زمینه، موسوم به روش "طیف ظرفیت" که توسط ATC40 مورد تاکید قرار گرفته و روش "طیف ظرفیت بهبود یافته" که توسط چوپرا پیشنهاد شده، در تعیین عملکرد قابهای بتنی میباشد. در این راستا ابتدا با استفاده از یک مدل غیرخطی دقیق برای المانهای بتنی، عملکرد دقیق با استفاده از روش دینامیکی غیرخطی تعیین میشود و سپس دقت روش طیف ظرفیت و طیف ظرفیت بهبودیافته ارزیابی می-گردد. به این منظور نمونه‌های متعددی از قابهای بتنی تحت اثر زلزله‌های مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که هر دو روش مورد بررسی نتایج دست پایینی از جابجایی نقطه عملکرد را ارائه می‌کنند. همچنین روش طیفظرفیت بهبودیافته که با استفاده از مفهوم شکلپذیری، عملکرد لرزهای سازهها را تخمین می‌زند، دارای دقت بهتری نسبت به روش طیف ظرفیت میباشد.

عملکردلرزهای، طیفظرفیت، طیف ظرفیت بهبود یافته، قابهای بتنی، دینامیکی غیرخطی، شکلپذیری