حسن طاهرخانی - استادیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
امیرجواد مرادلو - استادیار ، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
مسعود جلالی جیرندهی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.

افزایش فشار باد چرخ کامیونها عاملی است که بر فرآیند برهمکنش بین چرخ و روسازی تاثیرگذار خواهد بود. این پدیده موجب کاهش سطح تماس بین چرخ و روسازی شده و میتواند خرابیهایی را در روسازیهای آسفالتی ایجاد کند. یکی از روشهای تقویت روسازیهای آسفالتی در برابر این خرابیها، استفاده از ژیوسنتتیک است. در این تحقیق سعی شده است تا به روش المان محدود و بااستفاده از نرمافزارABAQUSمدلی سه بعدی از روسازیهای آسفالتی رایج در ایران ساخته شود و تاثیر افزایش فشار باد چرخ بر این روسازی، در حالت مسلح شده و غیرمسلح، مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد. در مدلسازی روسازی، رفتار ویسکوالاستیک برای رویه آسفالتی لحاظ گردیده و با استفاده از مشخصات بتن آسفالتی مورد استفاده در روسازی های ایران، روشی برای تعیین ثابت های پرونی مورد نیاز در تحلیل ویسکوالاستیک ارایه گردیده است. سه نوع ژیوسنتتیک با مدول الاستیسیته مختلف در سه محل متفاوت زیر لایه آسفالتی، زیر لایه اساس و زیر لایه زیراساس( استفاده شده و تاثیر سه فشار باد چرخ 600و750و900کیلوپاسکال بر حداکثر کرنش کششی زیر لایه آسفالتی و حداکثر کرنش فشاری روی بستر مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج حاصل از این تحقیق،افزایش فشار باد چرخ عمدتا بر کرنشهای کششی زیر لایه آسفالتی اثرگذار است و تاثیر چندانی بر کرنشهای فشاری روی بستر ندارد. علاوهبراین، مشخص شد که موقعیت بهینه ژیوسنتتیک برای کاهش حداکثر کرنش کششی زیر لایه آسفالتی و حداکثر کرنشفشاری روی بستر، بهترتیب، زیر لایه آسفالتی و روی لایه بستر است. همچنین، نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که تغییرات فشار باد چرخ بر عملکرد ژیوسنتتیکها تاثیری ندارد.

روسازی آسفالتی، فشار باد چرخ، ژیوسنتتیک، ویسکوالاستیک، المان محدود