حسن اسماعیل زاده - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهیدبهشتی تهران
حسین یداله نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهیدبهشتی تهران

در حال حاضر اکثر شهرها به خاطر محدودیت های طبیعی در توسعه شهری با مقوله توسعه فیزیکی در گیر هستند. و در بررسی توسعه فیزیکی به عامل توان اکولوژیکی سرزمین کمتر توجه می شود. هدف ازاین مطالعه شناسایی پهنه های مناسب شهری با کاربرد معیار های محیط زیستی در شهرستان بابل است. برای نیل به این هدف، از 10 معیار اصلی چون فاصله از گسل، سازند زمین شناسی، ارتفاع، شیب، جهت شیب، فاصله از رودخانه، بافت خاک، عمق خاک، کاربری اراضی و پوشش گیاهی، و 47 زیر معیار مورد بررسی قرار گرفته است. سپس توسط روش AHP وزن دهی شده و در محیط نرم افزار GIS ARC هریک از پارامترها نقشه سازی شده و در نهایت با ترکیب 10لایه نقشه نهایی توان توسعه شهری شهرستان بابل بدست آمد. که از نقشه نهایی بدست آمده 61,18 درصد از مساحت شهرستان دارای توان توسعه مناسب درجه یک، که شامل پهنه هایی از شمال شهرستان می باشد و 59,37 درصد از مساحت شهرستان دارای توان توسعه درجه دو، که شامل پهنه های مرکزی شهرستان و 79,43 درصد از مساحت شهرستان دارای توان نامناسب برای توسعه شهری می باشند که عموما در سمت جنوبی شهرستان واقع می شود.

ارزیابی توان اکولوژیک، توسعه شهری، روش AHP ،شهرستان بابل