صادق کریم زاده - عضو هیات علمی گروه علوم دامی و شیلات موسسه آموزش عالی رودکی مازندران
عباس اسماعیلی ملاء - رییس شیلات شهرستان بهشهر، اداره کل شیلات مازندران
بهنام زرگری کلایی - کارشناس شیلات شهرستان بهشهر، اداره کل شیلات مازندران
حمیدرضا خوش کردار - مدیر تحقیق و توسعه شرکت زیست درمان ماهان

هدف از این پژوهش بررسی اثر افزودن پروبیوتیک بومی در آب استخر بر پارامترهای شیمیایی آب، ترکیب شیمیایی لاشه، جمعیت میکروبی روده و بازماندگی ماهی کپور معمولی بود. درمجموع 63000 قطعه ماهی با 3 تیمار و 3 تکرار به طور تصادفی در هر استخر قرار داده شدند.دراین آزمایش، 3 سطح صفر )شاهد(، 500 و 1000 گرم پروبیوتیک در هکتار هفته ای یکبار به آب استخر پرورش ماهی اضافه شد. نتایج نشان دادکه غلظت آمونیاک، نیتریت و سولفید هیدروژن آب استخر حاوی 1000 گرم پروبیوتیک در هکتار به طور معنی داری پایین تر از سایر تیمارهای آزمایشی بود ) 05 / 0 > p (.اثر تیمارهای پروبیوتیک بر ترکیب شیمیایی لاشه )درصد ماده خشک، پروتیین خام، چربی خام و خاکستر( و بازماندگیمعنی دار نبود. افزودن 1000 گرم پروبیوتیک در هکتار، تعداد لاکتو باسیلوس های و باسیلوس های افزایش و تعداد باکتر های گرم منفی و کلی فرم های روده ماهی را کاهش داد 05 / 0 > p

پروبیوتیک،جمعیت میکروبی روده،ترکیب لاشه،بازماندگی،کپور معمولی