علی عبدی - دانشجوی دکتری، گروه راه و ترابری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت
مجتبی امیرخانلو - کارشناس عمران – عمران، کارشناس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای کش
فرهاد قادری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه
سید محمد موسویان - کارشناس ارشد، گروه بهداشت محیط، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت

امروزه حمل و نقل به عنوان یکی از شاخص های برتر رشد و توسعه کشورها محسوب می گردد. هدف اصلی از حمل و نقل، عاملی جهت جابجایی مسافران و انواع کالاها به حساب است. در این بین، حمل کالاها جهت خدمات رسانی و ترفیع نیازهای جوامع از اهمیت والایی برخوردار است. اما، بسته به نوع کالاها و مواد قابل حمل، میزان هزینه تمام شده، شیوه انتقال مواد، ارزش و ایمنی ماده حمل شده، متفاوت می باشد.متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE) یکی از مواد افزودنی است که جهت بهبود احتراق بنزین و کاهش انتشار آلاینده های ناشی از سوخت آن، به کار می رود. علی رغم مزایای بسیار زیاد MTBE، در صورت عدم حمل و نقل صحیح این ترکیب شیمیایی فرار، احتمال نشت و ریزش آن از مخازن، وجود دارد که پیامدهای زیست محیطی فراوانی به بار می آورد. لذا MTBE به عنوان یک ماده خطرناک و آلاینده آبهای سطحی و زیرزمینی و هوای تنفسی محسوب می گردد که توجه بیشتر به شیوه انتقال این ماده خطرناک و مورد نیاز، ضروری است. در این تحقیق به مزایا و معایب استفاده از MTBE، برخی از روش های اصلاح آن در صورت نشت و شیوه صحیح حمل‌ونقل این ماده خطرناک جهت کاهش اثرات زیست محیطی آن، اشاره شده است.

حمل و نقل، مواد خطرناک، MTBE ، محیط زیست.