حبیب اله سلامی - استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر شاهنوشی - دانشیار دانشگاه تهران

درچارچوب مباحث توسعه اقتصادی، لویس ) 1954 ) 1 ، فی و رانیس ) 1964 ) 2 توسعه بخش کشاورزی را عامل موثری درافزایش تولیدات صنعتی دانسته اند . به اعتقاد آنها بخش کشاورزی از یک طرف منبع تامین کننده نیروی کار ،سرمایه و نهاده های مورد نیاز برای بخش صنعت می باشدواز طرف دیگرمنبع بالقوه تقاضا برای تولیدات صنعتی است . در سالهای اخیر با وضوح بیشتری ارتباط متقابل بخش کشاورزی و بخش صنعت در قالب مدل های اقتصادی موردبررسی قرار گرفته است . برای مثال به اعتقاد فدر 1982 ) 3 و ) 1986 ،هوآ ) 1989 ) 4 ودوریک و جمیل ) 1991 ) 5 تفاوتهای که در بهروری بخش های اقتصادی ایجاد شده وعوارض جانبی 6 و سریزهای 7 که بین بخش صنعت و کشاورزی وجوددارد، منجر به یک رابطه مکملی ووابستگی متقابل بین بخش صنعت و کشاورزی شده است . در ایران بخش کشاورزی علاوه بر آنکه 16 / 3 درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است،درصد قابل ملاحظه ای از نهاده های مورد نیاز بخش صنعت را تامین می نماید . به بیان دیگر درصدی از ارزش افزوده بخش صنعت ناشی از میزان تولید وبهروری بخش کشاورزی است . با این وجود به نظر می رسد جایگاه بخش کشاورزی در ساختار اقتصادی کشور به درستی توسط تصمیم گیرندگان وسیاستگذران اقتصادی کشورمورد ارزیابی قرار نگرفته است . درک صحیح از تاثیر بخش کشاورزی بر تولیدات بخش صنعت و نیز ارتباط متقابل این دو بخش بستر مناسب را برای افزایش سرمایه گذاری واتخاذ راهکار های که منجر به افزایش بهروری در بخش کشاورزی شود ،مهیا می سازد . به عبارت دیگر اتخاذ استراتژی توسعه صنعتی بدون توجه به توسعه بخش کشاورزی عملا دستیابی به توسعه بخش صنعت را با چالش های جدیدی مواجه خواهد ساخت . در این مطالعه ضمن بیان چگونگی تاثیر پذیری ارزش افزوده بخش صنعت ازارزش افزوده بخش کشاورزی در قالب الگو های اقتصاد سنجی، سهم بخش کشاورزی دررشد تولیدات بخش صنعت مورد بررسی قرار می گیرد تا اهمبت توجه به این بخش به درستی برای بر نامه ریزان کشور تبین شود .