سیدعلی مرتضوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد رفسنجان
مهران عباس زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد رفسنجان
حسین مطهری نژاد - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان.

امروزه فرهنگ راهبردی را می توان به عنوان مجموعه ای متمایز از اعتقادات، ایستارها وکارکردها با توجه به استفاده از زور دانست که به صورت دسته جمعی حفظ شده و به طور تدریجی، در طو ل زمان ، از طریق فرایند تاریخی مداوم و منحصر بفرد ظهور می کند. فرهنگراهبردی در طول زمان تداوم داشته و بیشتر از دوران ظهور خود عمر می کند، اگرچه دارای ویژگی دایمی یا ایستایی نیست و ممکن است در زمان های حساسی به طور اساسی یا جزئیتغییر کند با افزایش میزان رقابت بین صنایع امروزی، اهمیت تحقیقات مرتبط با توسعه، تدوین و اجرای استراتژیها به عنوان یک مزیت رقابتی، افزوده شده است. افزایش نرخ تغییر در محیطدرونی و بیرونی سازمان های تولیدی منجر به توجه بیشتر به تدوین استراتژی و مدیریت استرا تژیک در این سازمان ها شده است. فرهنگ راهبردی موضوعی است که به تازگی در دانشمدیریت و در قلمرو رفتار سازمانی راه یافته است. به دنبال نظریات و تحقیقات جدید در مدیریت، فرهنگ راهبردی دارای اهمیت روزافزونی شده و یکی از مباحث اصلی و کانونیمدیریت را تشکیل داده است. جامعه پذیری نخبگان در فرهنگ های راهبردی متفاوت، باعث می شود تا در موقعیت های مشابه، دست به انتخاب های متفاوت بزنند. ویژگی های فرهنگیمتفاوت دولت ها، باعث می گردد تا از واقعیتهای راهبردی مشابه، برداشت های متفاوت داشته باشند. بنابراین، مشکل فرهنگ گرایان، توضیح مشابهت های رفتار راهبردی در درون فرهنگ های راهبردی مختلف است. در عصر ما هنوز هم مدیریت فرهنگ از نگاه عدهای موضوعی کم رنگ و کم تاثیر بوده و جایگاه آن در موفقیت سازمان چشمگیر به نظر نمیآید)بیدختی، 0831:9

فرهنگ، راهبرد. توسعه