اصغر استاجی - دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علی عبادی - استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
محمدرضا مفاحی مقدم - دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
رقیه الله بخش - دانشجوی کارشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی

اکثر ارقام تجاری بادام (Prunus dulcis) خودناسازگار و برخی نیز دگرناسازگار هستند. خودناسازگاری یکی از مشلات مهم و محدودکننده در میزان تشکیل میوه و محصول دهی بادام می باشد. بنابراین شناسایی ارقام خودسازگار بادام اهمیت ویژه ای دارد. امروزه مشکلات مدیریتی مرطوب به ضرورت وجود دگرگرده افشانی از طریق توسعه ارقام خودسازگار جدید، در برنامه های اصلاحی حل شده است. در این تحقیق ابتدا نمونه های برگی 116 ژنوتیپ بادام را که حاصل تلاقی ژنوتیپهای برتر داخلی و رقم خارجی تونو بودند، جمع اوری شدند و پس از استخراج DNA کمیتیت و کیفیت DAN نمونه ها با دستگاه نانودراپ و اسپکتوفتومتری سنجیده شد. سپس با روش واکنش زنجیره های پلی مراز و بکار بردن پرایمرهای ویژه خودسازگاری SfF و SfR حضور آلل 450 جفت بازی در این ژنوتیپ ها مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده از بین ژنوتیپ های مورد بررسی پنج ژنوتیپ به شماره های 5، 14، 13، 54 و 70 از جمعیت اول -جمعیت حاصل از تلاقی رقم خودسازرگار تونو در ژنوتیپ مادری شماره 121) و هفت ژنوتیپ به شماره های 32، 34، 41، 42، 46، 48 و 73 از جمعیت دوم - جمعیت حاصل از تلاقی رقم خودسازگار تونو در ژنوتیپ مادری شماره 4) به عنوان ژنوتیپهای خودسازگار معرفی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که روش PCR در شناسایی ژنوتیپ های خودسازگار کارآمد و توانایی شناسایی ژنوتیپ های خودسازگار را در دوران نونهالی گیاه دارا می باشد.

بادام، خودسازگاری، پرایمرهای اختصاصی، واکنش زنجیره ای پلی مراز، آلل (S(f