مجتبی کرمی - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه آزاد کرمانشاه

حلقه های مفقوده ای را برای اتصال و ارتباط علم و صنعت میتوان تبیین کرد .کانونهای فی مابین و واسطه ای بمثابه نخ حلقه های مارپیچ سه گانه را بهم وصل خواهد نمود بدرستی هم اوایی علم و فناوری، توسعه ای منطقه ای را در قالب جایگاه دانایی (مناطق ویژه ی علم و فناوری) نشان می دهند. در مناطق دانایی یک برهم کنش در حد تعالی میان ”دانشگاه ها“، ”دولت“ و ”کسب و کار“ (مارپیچ سه گانه) روی می دهد که در این برهم کنش یک هم افزایی میان این بازیگران به گونه ای روی می دهد که پیامد آن از توان هر کدام از اجزاء این سه گانه فراتر است. دانشگاه های خلاق ، پیشرو آینده نگر در گفتمان با مناطق دانایی نه تنها به نوآوری و هدایت کارآفرینان برای عرصه کسب و کار در حیطه علم وفناوری می پردازند بلکه در ایجاد محیط رقابت پذیر، سبز و سرزنده و با معیارهای بالای کیفیت زندگی و مملو از فناوری های سبز، پاک و برتر تلاش می کنند. در این مقوله سعی بر این است که جایگاه و عملکردهای دانشگاه های خلاق در مارپیچ سه گانه، به صورت شگرف مورد کنکاش و بررسی قرار گرفته تا بتوان از این منظر به زایش صنعت توجه بیشتری نمود. همیشه اصول کار بر این نیست که صنعت خطی تعریف نماید بلکه تحقیقات دانشگاهی منجر به خلق صنعتی گردد و بتوان آنرا در قالب شرکت های دانش بنیان بسط و توسعه داد. با روش پژوهش اسنادی و بررسی اسناد های مرتبط سعی در تبیین روابط علم و صنعت و دولت و میانجی های آنان پرداخت تا بتوان بحث زایش صنعت را بسط و گسترش داد.

مارپیچ سه گانه، دانشگاه،صنعت، دولت، دانش بنیان ، صنعت زایشی