پریسا محمدحسینی - کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست ، گروه برنامه ریزی ، مدیریت و آموزش محیط زیست ، دانشکده محیط زیست ، پردیس دانشکده های فنی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمیدرضا جعفری - استاد، گروه برنامه ر یزی ، مد یریت و آموزش محیط زیست ، دانشکده محیط زیست ، پرد یس دانشکده های فنی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

حفظ و احیای پارکهای شهری یکی از جنبه های مهم توسعه پایدار است و بدون شناخت زمینه های مشارکت استفاده کنندگان، به دست نخواهد آمد. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل مشارکت شهروندان در حفاظت و احیای پارک های شهری (مطالعه موردی : پارک هامون، منطقه ۳ کرج) می باشد. پژوهش از نوع توصیفی مقطعی و به صورت پرسشنامه انجام شده است . جامعه آماری ، افراد مراجعه کننده به پارک هامون در منطقه ۳ شهرداری کرج می باشد. بر اساس فرمول کوکران تعداد ۱۵۰ پرسشنامه ۱۳ سوالی ، بین مراجعه کنندگان به پارک توزیع و تکمیل شد. براساس نتایج به دست آمده بیشتر افراد (%۳۲) نظافت و امنیت پارک را مهمترین عامل در مدیریت پارک و اکثریت پاسخ دهندگان (%۷/۴۲) ریختن زباله و پسماند را مهمترین عامل تخریب پارک می دانند. از نظر پاسخ دهندگان پایین بودن دانش و آگاهی مردم با فراوانی %۳/۲۵، مهمترین مانع مشارکت در حفظ و احیای پارک می باشد. در خصوص میزان مشارکت در امور پارک؛ شرکت در کلاسهای آموزشی سازمان پارکها و انتقال مشکلات به مسئولین پارک بیشترین مشارکت را داراست . مشارکت مردم می تواند به کاهش تخریب پارک ها و همچنین به مسئولین در زمینه ایجاد یک برنامه ریزی جامع و همه جانبه در خصوص مدیریت صحیح پارک ها کمک کند.

آگاهی ، حفاظت ، مدیریت پارک، مشارکت شهروندان