سعیده فنایی - دانشجوی دکترا روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
حسین زارع - استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مهدیه رحمانیان - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مجید صفاری نیا - استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی، استرس ادراک شده ،کیفیت زندگی ، تبعیت از درمان و شاخص های زیستی ( A۱C) در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل همراه با سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ( دو ماهه ) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو که دارای پرونده در انجمن دیابت شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸و ۱۳۹۹ بودند. حجم نمونه برای هر گروه ۱۵ نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود و افراد پس از انتخاب، به صورت تصادفی در دو گروه درمان پذیرش و تعهد (۱۵=n) و گروه کنترل (۱۵=n) جایگزین شدند. در این پژوهش داده ها با استفاده از پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی، پرسشنامه استرس ادراک شده، پرسشنامه تبعیت درمانی، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی، پرسشنامه پذیرش و عمل، ویرایش دوم و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله (ای. وان.سی) (HbA۱c) بدست آمدند. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی، استرس ادراک شده ،کیفیت زندگی ، تبعیت از درمان و شاخص های زیستی ( A۱C) در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو اثربخش است.

بیماران مبتلا به دیابت نوع دو, شاخص های زیستی ( A۱C), انعطاف پذیری شناختی, اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد