رضا کیخا - بخش مدیریت ساخت دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در طی سالها ، صنعت ساخت و ساز با افزایش هزینه های ناشی از منازعات و دادخواست ها مواجه بوده است . روش های زیادی از قبیل میانجیگری ، حکمیت و … برای حل و فصل این اختلافات و منازعات به کار گرفته شده است . با مروری بر دعاوی مطروحه در پروژه های ساخت و ساز در مییابیم که دلایل اصلی بروز اختلافات بر سه بخش اصلی متمرکز گشته است که عبارتند از نحوه و میزان ارتباط طرفین، هماهنگی در پیشبرد کار و نحوه اداره مشاجرات و اختلاف ها . در عین حال این سه بخش، نقاط ضعف اصلی سیستم مرسوم و متـداول انجـام پروژه هـای سـاخت و سـاز ، برپایه مناقصه رقابتی قیمت محور می باشند . پارتنرینگ، شیوه ای است برای تغییر شکل دادن ارتباطات مناقصه ای و قراردادی به شکل و در قالب یک تیم پروژه متحد و منسجم که مجموعه ای از اهداف را دنبال کرده و دارای ساختار و مجموعه روندهای موثر حل اختلافات در کوتاهترین زمان است . پارتنرینگ فراتر از یک مجموعه اهداف و روندها بوده و در واقع یک ایده و یک فلسفه است که رقابت را در قالب احترام ، اعتماد ، همکاری و امتیازی برای همه افراد ذینفع در هر دو سازمان همکار نمود می دهد و سبب اصلاح و بهبود اجرای پروژه بر حسب زمان، هزینه، کیفیت، هدف ساخت، قابلیت و دیگر شاخصه ها می شود . درپارتنرینگ ، اهمیت زیادی به فاکتورهای تغییر دیدگاه ، بهبود روابط پرسنلی و تحول در فرهنگ سازمانی داده می شود . در این مقاله ابتدا مفهوم پارتنرینگ، ساز و کارهای مربوطه و مزایایی که استفاده از آن برای هر یک از بخش های اصلی درگیر در یک پروژه در بر دارد بیان شده و در پایان نحوه اعمال پارتنرینگ در عمل مورد بررسی قرار خواهد گرفت .

پارتنرینگ ، مشارکت ، مدیریت پروژه ، کار گروهی