محمد شاه سوندی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
جعفر یزدی - استادیار، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
معین آصفی - دکتری، کارشناس دفتر مهندسی رودخانه ها و سواحل، شرکت آب منطقه ای استان تهران، ایران
محمدعلی کریم خانی - کارشناسی، معاون برنامه ریزی، شرکت آب منطقه ای استان تهران، ایران
حسین زنگویی - کارشناسی ارشد، رئیس گروه طرح های مهندسی رودخانه، شرکت آب منطقه ای استان تهران، ایران

تاب آوری سیستم های شهری در برابر سیلاب، به عنوان مقاومت این سیستم ها در برابر آسیب های وارده ناشی از سیل و توانایی آنها برای بهبود و بازگشت سریع به شرایط طبیعی تعریف می شود. لازمه افزایش تاب آوری در برابر سیلاب، آگاهی از توزیع میزان تاب آوری در قسمت های مختلف بوده تا تصمیم گیری برای ارتقا آن راحت تر صورت پذیرد. در این پژوهش با تعریف معیارهایی برای بررسی تاب آوری شهر تهران و تلفیق آنها، شاخص تاب آوری در برابر سیلاب و نقشه توزیع آن ارائه شده است. همچنین تغییرات شاخص تاب آوری در شرایط وجود سیستم هشدار سیل و همچنین در شرایط انجام اقدامات بهسازی هیدرولیکی میورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که به کارگیری سیستم هشدار سیل می تواند میزان تاب آوری را تا ۱۶ % افزایش دهد.

تاب آوری، سیلاب، مدیریت ریسک سیلاب، سیستم هشدار سیل