نیلوفر عقبایی
نسیم فولادی
ریحانه نوروزپور
مجید اسلامی - استادراهنما

بافت های فرسوده شهری و سکونت گاه های حاشيه ای و غير استاندارد در کشور های در حال توسعه، بنا به دلایلی از قبيل عدم رعایت معيا رهای فنی و مهندسی در ساخت بنا، شبکه ارتباطی ناکار آمد، عدم وجود تاسيسات و تجهيزات شهری، بيشتر از سایر بافت های شهری در معرض خطر زلزله قرار دارند. ضرورت کاهش آسيب پذیری شهر در برابر زلزله، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی کالبدی و برنامه ریزی شهری محسوب می گرد د .این مقاله ریسک پذیری مدارس بافت فرسوده کلان شهر تهران را در برابر بحران زلزله مورد ارزیابی قرار می دهد که شاخص هایی همچون آمارمدارس تهران، بررسی ساختار مدارس و درصد مدارس ایمن و نا ایمن شهر تهران بررسی شده اند.