عدم قطعیت مدلهای بارندگی و دما مبتنی بر روش ریز مقیاس آماری (مطالعه موردی: ایستگاه تهران)

عدم قطعیت در علوم و مهندسی، ناشی از عوامل مختلف خصوصاً روشهای مدلسازی و داده های متفاوت می باشد. شناخت منابع مختلف عدم قطعیت بدلیل استفاده از روش های ریزمقیاس نمایی آماری سبب عملکرد بهتر در تفسیر نتایج می شوددر این تحقیق از خروجی دو مدل جهانی اقلیم، داده های همدیدی ایستگاه تهران با استفاده ازنرم افزار ASD، پیش بینی دما و بارش صورت گرفته است. دو سناریوی A2a,A2 از نسل سوم مدلهای جهانی اقلیم به منظور آشکارسازی عدم قطعیت ناشی از دادهای مختلف استفاده شده است. نتایج مختلف بدست آمده نشان می دهد که عدم قطعیت در مدلسازی، ها ناشی از داده های متفاوت می باشد.

کلیدواژه ها:

ریز مقیاس نمایی آماری ، عدم قطعیت ASD ، مدلهای اقلیمی GCM