بررسی تغییرات میزان تنوع پوشش گیاهی براساس طبقات ارتفاعی مختلف (مطالعه موردی: منطقه گنو، استان هرمزگان)

در بسیاری از مطالعات علمی به اهمیت حفظ تنوع زیستی در مدیریت پایدار، اشاره ویژه ای شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر ارتفاع بر تنوع زیستی پوشش گیاهی منطقه گنو انجام شده است. تعداد 30 قطعه نمونه 2×2 متر مربعی با روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک جهت بررسی پوشش های گیاهی به کار گرفته شد. وموقعیت آنها با استفاده از دستگاه GPS ثبت و در داخل هر قطعه نمونه، نوع گونه های گیاهی شناسایی شد. برای تجزیه و تحلیل پارامتر تنوع از شاخص های مکینتاش D، بریلیوین D استفاده شد، که با بهره گیری از نرم افزار SDR مورد محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در میان شاخص های تنوع، بیشترین مقدار مربوط به شاخص بریلیوین(70/1) می باشد که در طبقه ارتفاعی دوم قرار دارد و کمترین مقدار آن مربوط به شاخص مکینتاش (18/0) می باشد که در طبقه ارتفاعی سوم قرار دارد در این رابطه می توان اظهار داشت که با افزایش ارتفاع تا طبقه ارتفاعی دوم تنوع افزایش یافته ولی در طبقه ارتفاعی بالاتر در اثر سخت تر شدن شرایط اکولوژیک منطقه، از میزان تنوع گونه ای کاسته شده و در نتیجه گونه های غالب منطقه به راحتی در سطح منطقه استیلا یافته، در نتیجه تنوع کاهش می یابد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل واریانس نشان می دهد که میان شاخص بریلیوینD اختلاف معنی دار در سطح 95٪ وجود دارد و شاخص مکینتاش دارای اختلاف معنی داری نمی باشد

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، اکوسیستم ، مکینتاش ، بریلیوین ، منطقه حفاظت شده گنو ، هرمزگان