تعیین عوامل موثر بر مهندسی ارزش و مدیریت هزینه در مدیریت انرژی و محیط زیست در شرکت های تولیدکننده انرژی نو با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای فازی با رویکرد مدل سازی غیرخطی

مهندسی ارزش در خلال جنگ جهانی دوم و در سال های پس از جنگ مطرح و به عنوان یک روش مهم در عرصه فعالیتهای مهندسی شناخته شده است. اهمیت مهندسی ارزش و کاهش هزینه در مدیریت انرژی و محیط زیست به خاطر این مسئله است که تغییرات شدید زیست محیطی در دهه های اخیر مانند گرم شدن کره زمین، وارونگی شدید الگوهای آب و هوایی، تخریب لایه ازن، بارش بارانهای اسیدی و آلودگی آب و هوا و خاک ناشی از افزایش فعالیت کارخانجات صنعتی و افزایش جمعیت و رشد اقتصادی سریع برخی از کشورها باعث کاهش شدید منابع انرژی در دنیا شده است، و همچنین موجب نگرانی و توجه فزاینده دولت ها و عموم مردم به مسائل زیست محیطی گردیده است. بنابراین شرکت ها باید در مورد طراحی محصولات و تکنیکهای تولیدیشان جهت ایجاد محصولاتی سازگارتر با محیط تجدید نظر کنند . بدین ترتیب در این مقاله سعی بر این است برای بهینه ساختن روش های مدیریتی و در نتیجه استفاده صحیح از منابع انسانی و افزایش خلاقیت ها و بالا بردن کارائی سازمان و توجه به محیط زیست و مدیریت انرژی ابتدا مفهوم مهندسی ارزش بطور خلاصه بیان شود، سپس با استفاده از پیشینه پژوهش مدلی متناسب با موضوع ارائه و با استفاده از فرایند تحلیل شبکه ای فازی با رویکرد مدل سازی غیرخطی درجه اهمیت معیارها و زیرمعیارهای مدل تعیین شود.

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزش ، مدیریت انرژی و محیط زیست ، فرایند تحلیل شبکه ای فازی ، رویکرد مدل سازی غیرخطی