دیدگاه کودکان در مورد محیط پیرامونی با رویکرد بازشناسی نقش طبیعت در مهدکودکهای منطقه 4 اصفهان

با ظهور دوربین، اکنون عکاسی به مثابه منبعی ملموس از مستندات و نماینده برداشت کودکان از محیط است. این مقاله به شناسایی اینکه کودکان چه نوع تصاویری را عکاسی میکنند و دلایل انتخاب آنها چیست، میپردازد. این مطالعه در مهدکودکهای منطقه 4اصفهان انجام شد، که در آن به کودکان یک دوربین داده شد و از آنها خواسته شد، تا از محیط عکس بگیرند و از آنها در مورد عکسهایشان سوال شد. هدف از این کار درک افکار و دیدگاههای کودکان راجع به محیط پیرامونی با استفاده از دوربین و قبول مسئولیت توسط آنهاست. نتایج نشان میدهد که کودکان دلایل خود را برای عکاسی دارند و نقاط خاصی از محیط برای آنها دارایمعنی است و آنها را تحت تاثیر احساسات قرار میدهد. عکسهایی که کودکان برای انتخاب گرفتنشان دلایلی دارند و برخی از آنها، دلایلی برای انتخاب ندارند. برخی از دلایل علاقه به اشیا را نشان میدهد و برخی برای آن ها جالب است و برای بیشتر عکسها،کودکان تمایل دارند تا پاسخ سادهای بدهند. میزان علاقه کودکان نسبت به طبیعت و فضای باز بیش از فضای بسته در منازل بود. ازاین مورد در چگونگی طراحی فضاهای طبیعی و چگونگی حضور آنها در فضاهای کودکانه و در نتیجه کارآمد کردن این فضاها از جمله مهدکودکها که کودکان ساعات زیادی را در آن میگذرانند، میتوان بهره برد و به ارائه راهکارهای عملی طراحی با توجه به این قابلیت- ها پرداخته خواهد شد

کلیدواژه ها:

کودکان ، ادراک ، محیط ، عکاسی ، فضاهای طبیعی