بازنگری اهمیت بادگیر در پایداری انرژی خانه های سنتی بانگاه ویژه به خانه های یزد

معماری سنتی و بومی یک منطقه که از گذشته، حاکم بر نحوه ی ساخت و سازهای یک منطقه بوده همواره حامل بار معنایی و عملکردی ژرفی بوده است که در طی سالیان دراز با اقتباض از ویژگی های اقلیمی و فرهنگ و هویت حاکم بر آن منطقه شکلگرفته است. هرچند امروزه با معضل عظیم بی توجهی به ویژگی های مکان در معماری مواجهیم که محصول دور از اجتناب مدرنیته میباشد که بر زیست جهان پیرامونمان سایه افکنده است. ولی همراه الگوهای معماری سنتی- بومی راهگشای تمامی معضلات بوده است. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی به بازخوانی مفهوم بادگیر و بررسی نقش این بادگیرها در اقلیم های گرم و خشک که باد در این مناطق جزء ویژگی های اقلیمی حایز اهمیت می باشد خواهیم پرداخت. بادگیر که در این مناطق به عنوان یک ویژگی معماری سنتی مطرح شده است دارای غنای فرمی، مفهومی و عملکردی می باشد که در خانه های سنتی به عنوان جزء لاینفک حضوری فعال دارد. هدف از این جستار ارایه و معرفی نقش بادگیر به خصوص در خانه ها می باشد، همچنین تحلیلمفهوم پایداری در انرژی و معماری و بررسی تآثیر این بادگیرها در پایداری انرژی در این مناطق می باشد که با ارایه نمونه های موردی تجزیه و تحلیل شده و در نتیجه پی به اهمیت و تآثیر این تک جز به عنوان یکی از روش های معماری سنتی در راستای تحلیل مصرف انرژی خواهیم برد که معماری مدرن با تمام امکانات خود قادر به ارایه چنین راهکارهایی نبوده است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، انرژی ، بادگیر ، معمای ، بومی