ویژگی ها و مراحل مدیریت خوب شهری

شهرها و مجتمع های زیستی ازجمله بارزترین و ملموس ترین جلوههای فرهنگ بشری است که با ارائه فضاهای عینی و قابل ادراک،بسیاری از مؤلفه های فکری و ذهنی متأثر و منتج از آن را بیان می کند. دانش: 1831 در فرآیند برنامه ریزی و مدیریتتوسعه ی شهری ، استفاده از راهبردهای مشارکتی و رویکرد برنامه ریزی از پایین به بالا به تدریج مورد اجماع نظر برنامه ریزان و مدیران شهری قرارگرفته است. بااین وجود در تئوری های جدید برنامه ریزی شهری بر نقش مردم در امور شهر و همچنین بر لزوم مشارکت در مداخله در شهرها تأکید شده است. هدف از این برنامه ریزی این است که همه ی عناصری که در مدیریت شهری مؤثرهستند باید بتوانند به سهم خود در این امر مشارکت کنند تا نهایتا دستیابی به توسعه ی پایدار در شهر میسر گردد. توسعه ی پایدار نیز عبارت است از شیوه ای از توسعه که در عین رفع نیازهای جامعه ی کنونی ، از توانایی نسل های آینده در برآوردن نیازهایشان نکاهد .در این مقاله سعی شده با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و پایگاه های الکترونیکی با روش توصیفی- تحلیلی به تبیین اصولمدیریت شهری خوب پرداخته شود تا ضمن بومی سازی مفاهیم مطرح در منابع جهانی گامی برای برنامه ریزی توسعه پایدار شهری و منطقه ای برداشته شود. امید است با به کارگیری این اصول به صورت گام به گام به سطح مطلوب از شیوه اداره شهر برای شهر پایدار برسیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، توسعه پایدار ، حقوق شهروندی ، مشارکت ، نظام