اولویت بندی اراضی منطقه یک تهران به منظور تاسیس ایستگاه های آتش نشانی با استفاده از مدل های ترکیبیTOPSIS و AHP

ایستگاه های آتش نشانی از جمله مراکز مهم و حیاتی خدمات رسانی در شهرها هستند که نقش مهمی در تأمین ایمنی و آسایش شهروندان و توسعه شهرها دارند . شناسایی و اولویت بندی ایستگاه های آتش نشانی به منظورپوشش دهی بیشینه این ایستگاه ها به مراکز جمعیتی، ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر، مکان یابی ایستگاه های آتش نشانی و تخصیص جمعیت به آن ها، یک مسأله ی بهینه یابی ترکیبی محسوب می شود . هدف از اینپژوهش اولویت بندی اراضی منطقه یک تهران برای تاسیس ایستگاه های آتش نشانی، با استفاده از مدل های ترکیبی AHP و TOPSIS و همچنین ارزیابی و تطبیق نتایج حاصل از این دو مدل است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی است. در این مطالعه با در نظر گرفتن داده های پیچیده و تاثیرات متقابل آنها، از مدل های ترکیبی AHP و TOPSIS به طور مؤثری در محاسبهی جزئیات فاکتورها و طبقه بندی اولویتها استفاده شد. و برای ارزش گذاری لایه های اطلاعاتی از نرم افزار Expert Choice استفاده شده است. همچنینمعیارهایی از قبیل شعاع عملکرد مفید، همسایگی های سازگار، همسایگی های نا سازگار، تراکم جمعیتی،دسترسی به شبکه های ارتباطی، اراضی بایر، فاصله از ایستگاه های موجود، برای ایجاد ایستگاه های آتش نشانی اقدام شدهاست. براساس نتایج به دست آمده در این پژوهش تجریش با به دست آوردن رتبه اول و امتیاز نهایی 984.0 بهترین نقطه از میان نقاط انتخابی است. رتبه بندی اولویت ها بیانگر آن است که تجریش با داشتن بیشترین امتیاز ، مناسب ترین مکان است و ازگل با کسب کمترین امتیاز ، مکان چندان مناسبی برای ایجاد ایستگاه های آتش نشانی نمی باشد

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، آتش نشانی ، TOPSIS ، AHP ، منطقه یک تهران