بازنمود اندیشه های نشانه شناسی در خوانش معماری؛نگاه ساختار گرا و پساساختارگرا

باتوجه به مفاهیم نظری معماری وهمسویی با اندیشه های زبان شناختی ونشانه شناسی، نیاز به تشریح وتبیین نشانه شناسی معماری مشهوداست. دراین مقاله ارتباط میان معماری ونشانه شناسی مورد تحلیل قرار میگیرد. هر متن اجتماعی مانند معماریحامل مجموعه ای از پیام ها بوده که به وسیله رمزگان ها و روابط درون متنی به مخاطب منتقل می شوند. این نشانه ها توسط خالق کد گذاری شده و خواننده مخاطب بر پایه قرارداد های اجتماعی، برداشت های ذهنی وزاویه نگاه خود به رمزگشایی ومعنا سازی برای متن معماری تلاش میکند. نشانه شناسی به دو دیدگاه ساختارگرا وپساساختارگرا می پردازد. نشانه شناسانساختارگرا رابطه متن و معنارا مستقیم دانسته و در مقابل نشانه شناسان پسا ساختارگرا، رابطه متن و معنارا غیر مستقیم دانسته و به جستجوی مفهوم ضمنی وروابط بینا متنی می پردازند. دراین مقاله پس از بررسی نظریات نشانه شناسان، خوانش معماریمتن از دو دیدگاه ذکر شده مورد قیاس قرار گرفته است. معماری از لایه های متعددی از معنا تشکیل شده است. معانی در لایههای طرح شناورند وبه صورت استعاری، کنایی، بازتابی و... ناکرانمند هستند. خوانش نشانه شناختی معماری، به دنبال باز تولید طرح بر اساس ارتباط بین لایه ها و بر اساس برداشت مخاطب می باشد

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی معماری ، خوانش معماری ، متن ، نشانه شناختی ساختارگرا ، نشانه شناختی پساساختارگرا