کیفیت زندگی کاری خانه داران زن در مراکز اقامتی؛ یک مطالعه کیفی در شهر مشهد

در این تحقیق به روش کیفی و با استفاده از مصاحبه تفصیلی با هجده خانه دار زن در مراکز اقامتی شهرمشهد، سعی شده است وضعیت کیفیت زندگی کاری آنان تبیین شود. به این منظور متون مصاحبه های انجامشده به روش نظریه زمینه ای مورد تحلیل قرار گرفته و سپس ضمن انتخاب یک مقوله گزینشی، مدلی برایتوضیح کیفیت زندگی کاری پایین آنان پیشنهاد شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که نبود یا کمبود، منابعمالی که از سوی مرد تامین می شود، این زنان را به سوی اشتغال سوق داده است، اما تحصیلات اندک، نداشتنمهارت و نبود سرمایه مالی مناسب موجب شده است شرایط دشوار انجام کار خانه داری را حتی بدون بیمه واندک امنیت شغلی بپذیرند. احترام اجتماعی اندک و کمبود امنیت کاری موجب عامل مداخله گر کاهنده درکیفیت زندگی کاری اینان است. البته عموما این زنان چاره ای جز ادامه کار بدنی دشوار و آسیب زای خودندارند. تنها عامل مثبت در این مدل، راهبرد یافتن معانی معنوی جایگزین است که به آنان کمک می کند کارخود را خدمت به زایران حضرت رضا (ع) تفسیر کنند و احساس شأن معنوی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کار خانه داری ، مراکز اقامتی ، کیفیت زندگی کاری ، مشهد