توسعه شهری پایدار و اقتصاد مقاومتی: رهیافتی برای توسعه درون زا

توسعه پایدار به طور کل و توسعه پایدارشهری به طور اخص فقط حفظ اکوسیستم ها و توزیع متعادل منابع نیست بلکه از نظر ما دستیابی به آن نیازمند مبنای فکری بومی شده و متناسب با شرایط اجتماعی – اقتصادی و جغرافیایسرزمینی است. با توجه به اینکه وسیع ترین شکل روابط اجتماعی، کنشهای اقتصادی است بنابراین تنظیم روابط اقتصادی و مبادله مبتنی بر اندیشه ای بومی شده، می تواند دستیابی به توسعه پایدار را تسهیل کند. مبنای ناپایداریتوسعه شهری در ایران پیامد عقلانیت اقتصادی نئولیبرالیسم است بنابراین بازسازی توسعه و دستیابی به توسعه پایدار شهری در ایران نیازمند اندیشه ای است که ضمن فراتر رفتن از عقلانیت صرف اقتصادی و سودمداری، متضمن آن نیز باشد. این مقاله به روش اسنادی پیش می رود و با استفاده از منابع نظری موجود به دنبال برساختن یک مبنایفکری برای پشتیبانی از جایگاه اقتصاد مقاومتی در توسعه پایدار شهری در ایران در شرایط تحریم اقتصادی ٥ غرب است.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری پایدار ، هستی شناسی اقتصاد مقاومتی ، معرفت شناسی ، حافظه مخالف ، نئولیبرالیسم