پهنه بندی و تحلیل بیوکلمای انسانی استان خراسان رضوی با استفاده از شاخص بیکر به منظور طراحی شهری و توسعه پایدار

دستیابی به یک آسایش پایدار و عاری از آلودگی محیط زیست با استفاده از عوامل و عناصر اقلیمی برای رسیدن به محدوده آسایش اقلیمی است تعیین پهنه بندی اقلیم آسایش درزمینه های گردشگری معماری بهداشت و پزشکی و غیره می تواند مورد استفاده قرارگیرد هدف از تحقیق حاضر ارایه پهنه بندی و تحلیل فضایی از کیفیت اسایش اقلیمی خراسان رضوی براساس شاخص بیکر که یکی از روشهای بررسی بیوکلیمای انسانی است می باشد درتحقیق حاضر جهت پهنه بندی درمحیط ARC GIS 9.3 از روش درون یابی معکوس فاصله IDW استفاده شد تعداد ایستگاه های مورد استفاده 10 ایستگاه همدیدی درطول دوره آماری 21ساله 1389-1368 درداخل استان خراسان رضوی می باشد که بصورت موردی سه ایستگاه منتخب درشمال و جنوب و مرکز استان قوچان گناباد و مشهد مورد تحلیل و ارزیابی قرارگرفته است مهمترین عامل تاثیر گذار منطقه عامل باد است بطوریکه ایستگاه قوچان بیشترین شرایط نامطلوب سرد را دراستان دارد بنابراین درطراحی مساکن جدید حتما جهت بادهای سرد زمستانه مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بیوکلیمای انسانی ، بیکر ، خراسان رضوی ، توسعه پایدار ، معماری