هنرخیابانی و نقش آن در ارتقاء کیفیت فضاهای شهری

فضای شهری به عنوان بستر شکل گیری تعاملات اجتماعی افراد،نقش بسیار مهمی در برنامه ریزی و طراحی شهری دارد.ارتقاء شاخصه های کیفی اینگونه فضاها،موجب بهبود روابط انسانی و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی شهری می گردد.اجتماع پذیری،کارکرد،دسترسی،آسایش و دید بصری مناسب از جمله شاخصه های یک فضای عمومی شهری موفق می باشد. امروزه روش های بسیاری برای نیل به چنین اهدافی پیشنهاد می گردد.هنرهای خیابانی به گونه ای از هنر مردمی،اطلاق می گردد که با سه مشخصه عمومیت،دسترسی عام،و عدم وابستگی به جریان های اقتصادی تعریف می شود.مقاله حاضر با هدف چگونگی بهره گیری از چنین پتانسیلی بر افزایش شاخصه های کیفیت محیطی فضاهای عمومی شهری شکل گرفته است.روش تحقیق تحلیلی-توصیفی بوده و نتایج حاصله نشان داد،با تعریف یک چارچوب علمی برای مکان و نوع این هنرها در فضاهای عمومی، می توان علاوه بر ارتقاء ارزش ها و تعاملات اجتماعی به عنوان یک مولفه پایداری شهری، و بهبود حس تعلق به مکان برای ساکنین، مبانی یک فضای شهری پایدار و با منظری با کیفیت را پایه ریزی نمود.

کلیدواژه ها:

افزایش کیفیت ، پایداری ، تعاملات اجتماعی ، فضای عمومی شهری ، هنرخیابانی