سنت گرایی در بافت (با بررسی دردو محله ی جوباره و امام زاده اسماعیل اصفهان)

با توجه به این که روز به روز با رشد جمعیت روبه رو هستیم و با نیاز های جدید و خواسته های نو ،بایستی در پی برآورد آنها در جامعه ای کلان باشیم ، حال آن که نیازهایی از درون و وجود ما شکل گرفته و به دنبال عناصر و عواملی در محیط پیرامون ماست که این خلا را پر کند؛بنابراین در این گزارش برآن شدیم که ضمن تامین نیاز مادی با تکیه بر حس تعلق و زنده کردن هویت شهری و با مد نظر قرار دادن سنت به عنوان نقطه ای کلیدی در تشکیل هویت به جسم زندگی مادی رنگ و بویی معنوی بخشیده و حیات اطرافمان را در غالب فضای شهری سرزنده تر کنیم . حال سوال اینجاست که با توجه به رشد مدرنیته و با وجود بافت تاریخی در شهری مانند اصفهان چگونه می توان مشکلات ناشی از تقابل سنت ومدنیته را بر طرف نمود .اینکه آیا اساسا مدرنیته ،نقطه مقابل سنت است یا در امتداد آن؟ همچنین آیا سنت گرایی به عنوان هدفی در بالا بردن سطح ارتقای زتدگی امروزی منجر به هویتمندی ساکنان شهر ها می گردد؟سوالاتی است که سعی شده در این گزارش پاسخی برای آنها بیان کنیم. در این گزارش از شیوه های مداخله در بافت با ارزش شهری، به عنوان کلید طلایی برای رفع اساسی مشکل سازماندهی بافت فرسوده،در فرآیند طراحی شهری استفاده شده است که ضمن بررسی پیشینه ی طرح و مطالعاتی راجع به اصفهان دیروز و نیز بررسی چندین نمونه موردی از نمونه های داخل و خارج از کشور به عنوان تجارب موفق برای کمک در امر طراحی و نیز بررسی مطالعات پایه در حوزه ی طرح و تحلیل موارد و مطالب گرداوری شده وارد بحث طراحی شده و با تحلیل اطلاعات مورد نیاز در محدوده ی حوزه ی مداخله و با در نظر گرفتن حوزه های بالاتر در جهت رسیدن به هدف کلی گزارش و طراحی اقداماتی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

مداخله در بافت شهری ، نوسازی ، هویت کالبدی