تحلیل آثار گردشگری روستایی بر توسعه مناطق روستایی (مطالعه موردی: شهرستانک)

گردشگری امروزه مفهومی بسیار گسترده در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... پیدا کرده و به عنوان یک صنعت تلقی می شود که بسیاری از کشورها آن را به عنوان یکی از مهمترین منابع درآمدی خود در نظر می گیرند. گردشگری از اهمیت بسیاری برخوردار است چرا که بخش مهمی از بازار گردشگری، منبعی برای اشتغال و درآمد و ابزار مهمی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جوامع به شمار می رود. سرمایه گذاری در صنعت گردشگری دارای اثرات و تبعات، اقتصادی، اجتماعی و حتی کالبدی است از این رو با توجه به اینکه در داخل و پیرامون برخی شهرهای ایران، آثار ارزشمند تاریخی از نیاکانمان به یادگار مانده است. درکنار این آثار جاذبه های طبیعت گردی همراه با جلوه های زیبای زندگی و فعالیت انسانی شامل کشتزارها، باغات، صنایع دستی و ... امکان و فرصت مناسبی برای توسعه جوامع بر پایه گردشگری پدید آورده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات مثبت و منفی اقتصادی و اجتماعی گردشگری روستایی در روستای شهرستانک است. که داده های این تحقیق از پرسشنامه و منابع آماری بوده است که تعداد پرسشنامه ها نزدیک به 200 تا از طریق فرمول کوکران محاسبه و تکمیل شده است که نتایج پژوهش نشان می دهد رابطه معناداری بین گردشگری و وضعیت اقتصادی و اجتماعی منطقه وجود دارد که این معناداری در سطح sig=0 و به صورت 99/ درصد بیان می شود. که با توسعه گردشگری وضعیت اجتماعی، بهبود قابل ملاحظه ای نسبت به وضعیت اقتصادی داشته است. به طوری که گردشگری باعث سوداگری زمین و افزایش قیمت زمین و مسکن در این منطقه شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، نواحی روستایی ، شهرستانک