مروری بر مقیاس پذیری در رایانش ابری

رایانش ابری، مدل جدید مبتنی بر اینترنت می باشد که سرویسهای فناوری اطلاعات را به عنوان ابزار در اختیار کاربران قرار می دهد.دسترسی به منابع سخت افزاری و نرم افزاری در رایانش ابری بر مبنای تقاضای کاربر و بصورت کاملاً انعطافپذیرصورت می گیرد. مقیاس پذیری یکی از مهمترین خصوصیات و چالشهای پیش رو در محیط ابر می باشد،بطوریکه در هر کدام از معماری های پیشنهاد شده این موضوع مد نظر قرار گرفته است. مقیاس پذیری در مفهوم کلی به معنی قابلیت گسترش سیستم با حفظ کارایی آن است. اگر تعداد کاربرانی که همزمان از یک سیستم استفاده می کنند را نامحدود در نظر بگیریم به احتمال زیاد میزان ترافیک و بار کاری در زمان خاصی به شدت افزایش پیدا می کند. همچنین زمانی که شرکتها و سازمانهای بزرگ درخواستهای خاص خودشان را برای استفاده از یک سرویس خاص ارائه می دهند،که خود مستلزم گسترش و بسط سیستم و اضافه کردن موارد جدید به سیستم می باشد، مفهوم مقیاس پذیری بیشتر اهمیت می یابد. در این مقاله تعاریف مختلف، مشکلات موجود و راه کارهای ارائه شده در حوزه مقیاس پذیری در رایانش ابری ارائه شده و مفهوم مهم خوشه بندی ماشینهای مجازی به عنوان یکی از تکنیک های مقیاس پذیری مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

خوشه بندی ، رایانش ابری ، ماشین مجازی ، مقیاس پذیری