اثر 12 هفته تمرین استقامتی بر مولکول چسبان بین سلولی sICAM-1(عامل التهاب عروقی) و نیمرخ لیپیدی مردان سالمند

هدف این پژوهش مطالعه اثر 12 هفته تمرین استقامتی بر مولکول چسباندن بین سلولی sICAM-1 (عامل التهاب عروقی) و نیمرخ لیپیدی مردان سالمند بود. بدین منظور از بین افراد سالمند داوطلب شرکت در این پژوهش، تعدا 24 نفر به طور تصادفی، به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه کنترل ( n=12) و تجربی ( n=12) تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه، با مدت و شدت مشخص (بین 50 تا 75 درصد HRmax) اجرا شد. خونگیری پس از 14 ساعت ناشتایی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و با شرایط مشابه از هر دو گروه انجام گرفت. برای آنالیز بیوشیمیایی و سنجش مقادیر sICAM-1 از کیت تجاری DiacLone ساخت کشور فرانسه و برای سنجش میزان نیمرخ لیپیدی از کیت های آزمایشگاهی شرکت پارس آزمون توسط دستگاه ElisaReader مدل Hyperion استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون های کولم. گروف- اسمیر نوف، t وابسته و t مستقل در سطح معنی داری α≤0/05 با نرم افزار SPSS15 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد، 12 هفته تمرین استقامتی کاهش معنی داری در مقادیر (p≤0/05) sICAM-1 شاخص جدید پیشگویی کننده حوادث قلبی و عروقی ایجاد می کند. در حالی که در مقادیر نیمرخ لیپیدی مردان سالمند LDL-C 6TG 6TC) و (HDL-C کاهش معنی داری دیده نشد (p≥0/05). بنابراین، با توجه به کاهش معنی دار شاخص التهابی sICAM-1 در مقابل عدم تغییرات معنی دار نیمرخ لیپیدی در نتیجه تمرین استقامتی، شاید بتوان sICAM-1 را به عنوان شاخصی حساس تر و دقیقتر برای پیشگویی بیماریهای قلبی- عروقی معرفی کرد.

کلیدواژه ها:

تمرین استقامتی ، نیمرخ لیپید ، sICAM-1 ، بیماریهای قلبی-عروقی