اثرات تمرین هوازی بر نیمرخ لیپیدی و آپوپروتئین A و B در زنان سالمند دارای اضافه وزن

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی با 60 درصد ضربان قلب بیشینه بر نیمرخ لیپیدی و آپوپروتئین A و B به عنوان مهم ترین عوامل اثر گذار در بیماری های قلبی عروقی زنان سالمند دارای اضافه وزن انجام گرفت. روش شناسی: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 40 نفر زن سالمند دارای اضافه وزن که هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشتند به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل (7/64 ±70/25 سال) و تجربی (7/39 ±73/65 سال) تقسیم شدند. از همه آزمودنی ها در قبل و بعد از 8 هفته تمرین هوازی در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد. تمرین ها با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام شد. آزمون کلموگروف اسمیرونوف نشان داد که توزیع دادها نرمال است، بنابراین، برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه از آزمون t هم بسته و برای مقایسه ی تغییرات بین گروهی از t مستقل استفاده شد. سطح معنی داری آماری P < 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از 8 هفته تمرین هوازی، سطوح TC، CLDL-C ، apoB و TG در گروه تجربی به طور معنی داری کاهش و HDL-C و apoA آن ها افزایش غیر معنی داری داشت. در بررسی تفاوت های بین گروهی، تغییرات TC، CLDL-C معنی دار بود، ولی در سطوح HDL-C، apoB CapoA و TC تغییر معنی داری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که تغییرات عوامل خطرزای قلبی- عروقی به گونه ای بود که خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی نزد آزمودنی های گروه تجربی کاهش می یابد. بر همین اساس، برنامه های فعالیت بدنی با ویژگی تمرینات مورد استفاده در پژوهش حاضر، می تواند با هدف پیشگیری از بروز بیماری های عروقی در بین افراد سالمند به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

بیماری قلبی عروقی ، سالمندی ، نیمرخ لیپیدی ، آپوپروتئین