مطالعه تحولات ساختار جمعیتی شهر ساری طی سالهای 90-1335

بررسی تحولات جمعیتی مربوط به یک شهر، می تواند مارا در شناخت روند تغییراتشاخصهای جمعیتی رهنمون گردد و نیز راه برای برنامه ریزی سالهای آتی هموار می سازد. اینمقاله با هدف بررسی روند تحولات 50 ساله شاخصهای جمعیتی درشهر ساری (مرکز استانمازندران) صورت گرفته است. دوره زمانی موردمطالعه تا جایی که آمار دردسترس بوده سالهای1335 تا 1390 بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی– تحلیلی و شیوه جمع آوری داده هااز نوع روشهای اسنادی- کتابخانه ای از طریق مراجعه به نتایج سرشماری ها و آرشیو اداراتمربوطه بوده است. برخی نتایج حاکی از آن است که ساری به عنوان بزرگترین شهراستانمازندران، درسال 1390 دارای 296417 نفر جمعیت بوده و درطول دهه های اخیر رشدجمعیت آن تابعی از نوسانات رشد جمعیت درسطح کشور بوده است به طوری که بیشترینرشد جمعیت را به دلیل توقف سیاست تنظیم خانواده دردهه 1365-1355 داشته است کهمعادل 7/14 درصد می باشد. همزمان با افزایش جمعیت، بهترین زمین های کشاورزی اطرافساری به زیر ساخت وساز رفته است به طوری که ظرف 50 سال گذشته مساحت شهر 27 برابرافزایش داشته است. ساختار سنی جمعیت نیز تحولات چشمگیری داشته وگروه جوانان زیر 15سال به نفع گروه میانسالان کاهش قابل توجهی داشته و از 39 درصد به 21 درصد رسیدهاست که عمدتاً ناشی از اجرای سیاست تنظیم خانواده دراین شهر می باشد. بعد خانوار کاهشیافته که از یک سو بیانگر تأثیرات سیاست تنظیم خانواده دراین شهراست و ازسوی دیگر میزانساخت وساز افزایش یافته است. نسبت جنسی جمعیت ساری به جز سالهای 1345 و 1355پیرامون عدد 100 دور می زده است که دلیل پائین بودن نسبت جنسی دراین شهر می تواندمهاجرت مردان به نقاط دیگر به منظورهای مختلف ازجمله اشتغال ویا ادامه تحصیل باشد.

کلیدواژه ها:

ساختارجمعیت ، برنامه ریزی جمعیتی ، تحولات جمعیت ، ساری