مدیریت اردوگاه اضطراری

در هنگام بروز حوادث طبیعی یا انسان ساخت در نواحی مسکونی (شهری و روستایی) این احتمال وجود دارد که تمام و یا قسمت اعظمی از ناحیه دچار تخریب شده و یا به علل متعدد غیر قابل استفاده گردد. دراین حالت، تاسیسات زیر بنایی همچون آب، برق، گاز، تلفن و شبکه ترافیکی و حمل و نقل قابلیت استفاده مطمئن را نداشته ویا کاملا از بین می روند. در اینگونه موارد تنها با جداسازی افراد از منطقه خطر است که می توان از بروز آسیب های احتمالی جلوگیری نمود . لذا وجود مناطق امن یا اردوگاه ها که آسیب دیدگان در آنها متمرکز شوند، بسیار حائز اهمیت می باشد. از طرف دیگر، چون متمرکز ساختن و تجمیع آسیب دیدگان در اردوگاه ها به هنگام وضعیت اضطراری، مستلزم خدمات مورد نیاز است و این خدمات می بایست بصورت هماهنگ صورت گیرد، مدیریتی موثر و کارآمد در اردوگاه ها لازم الاجرا میباشد. در این مقاله یک ساختار مجهز، مطمئن و موثر به منظور مدیریت اردوگاههای اضطراری ارائه شده که در آن خط مشی های روش و آشکار جهت غلبه بر مسائل و مشکلات اردوگاه ها بیان میگردد، نقش و مسئولیت های کارکنان اردوگاه مشخص شد و راهکارهای لازم جهت غلبه بر مسائل و مشکلات اردوگاهها بیان می گردد، نقش و مسئولیت های کارکنان اردوگاه مشخص شده و راهکارهای لازم جهت خدمات موثر و کافی پیشنهاد می شود. همچنین اطلاعات مفید، رهنمودها، ضوابط دستورالعمل های اجرایی لازم برای گروه های مختلف اردوگاه تشریح می گردد. استاندارد سازی اردوگاه از دیدگاه های مختلف فنی، فرهنگی، اقتصادی، امنیتی و انتظامی مد نظر قرار گرفته و شرایط لازم جهت مکان گزینی مناسب اردوگاه ها تعیین میگردد. در نهایت، مدیریت اردوگاه اضطراری تنها در صورتی عملی و موفق خواهد بود که از همخوانی لازم با طرح ملی مدیریت بحران برخوردار بوده و مورد حمایت ارگانهای ذیربط قرار گیرد. تشکیل کمیته ملی اردوگاه های اضطراری متشکل ازنمایندگان این ارگانها کمک شایانی به این امر می نماید.