افزایش نیازهای اقلیمی در تعیین ارزیابی کیفی تناسب اراضی گیاه چغندر قند در منطقه شهرکرد

تناسب کیفی اراضی براساس خصوصیات فیزیکی اراضی موردارزیابی قرارمیگیرد یک قطعه زمین به مساحت 8هکتار برای مطالعه انتخاب شدها ست که درشمال غرب شهرکرد قراردارد اقلیم بیشترین محدودیت را برای کشت ابی چغندرقند ایجادمیکند و خصوصیات اقلیمی محدودکننده برای کشت ابی چغندرقند دراین منطقه متوسط درجه حرارت حداقل روزانه سردترین ماه و متوسط درجه حرارت کاشت تاجوانه زنی می باشد براساس روش محدودیت ساده دستی تمام واحدها درزیرکلاس S2c قرارمیگیرند درروش پارامتریک وقتی که فرمول ریشه دوم بکاررود زیرکلاس همه واحدها S2c می شود ولی چنانچه ازفرمول استوری استفاده شود همه ی واحدها درزیرکلاس S3C وواحد1درزیرکلاس S2c قرارمیگیرند جدول نیازهای اقلیمی چغندرقند که دراین تحقیق ازمنابع علمی مختلف استخراج و پس ازاصلاحاتی بکاررفت شاید برای گونه یاگون های مورد کشت درمنطقه موردمطالعه بازهم نیازبه اصلاح داشته باشد اگراین نیاز وجود داشته باشد ممکن است پس ازاصلاح بیشتر r2 رابطه بین عملکرد مشاهده شده چغندرقند باحاصلضرب شاخص مدیریت و شاخص اراضی محاسبه شده بااستفاده ازدوفرمول استوری وریشه دوم ازمقدارفعلی بیشتر شود

کلیدواژه ها:

ارزیابی کیفی ، محدودیت ساده ، روش پارامتریک ، نیازهای اقلیمی چغندرقند