تعیین ظرفیت باربری پی منفرد روی لایه ماسه ای به روش اجزای محدود

یکی از اصلی ترین مباحث در طراحی پی های سازه مسئله تعیین ظرفیت قابل تحمل توسط این بخش از سازه با توجه به اندکنش میان پی و خاک زیر آن است. بر این اساس پاسخ سازه متأثر از خواص مکانیکی خاک، فونداسیون و سازه می باشد. در این مطالعه به کمک تحلیل سه بعدی اجزای محدود و به کارگیری معیار موهر کلمب و با بررسی تغییرات فشار- تغییر مکان، ظرفیت باربری نهایی تعیین شده است. در این تحقیق پی منفرد مورد استفاده پی مربعی با ابعاد 1/8x1/8 متر مربع و پی دایره ای با قطر 1/8 متر با ضخامت فونداسیون 0/7 متر می باشد. جهت بررسی ظرفیت باربری پی بر روی پنج وضعیت خاک ماسه ای خیلی شل، شل، متوسط، متراکم و خیلی متراکم با درنظر گرفتن تأثیر زاویه اصطکاک و چسبندگی لایه ماسه ای تحت بارگذاری برون محور مشخص انجام شده است و نتایج با روش های کلاسیک تعیین ظرفیت باربری همچون ترزاقی، هانسن و مایرهوف مقایسه گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد با افزایش تراکم خاک و افزایش زاویه اصطکاک و وزن مخصوص از خاک خیلی شل به خیلی متراکم میزان ظرفیت باربری نهایی پی افزایش یافته و این افزایش از حالت متوسط به بعد روند افزایشی بیشتری به نسبت حالت های شل تر خاک دارد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت باربری ، پی منفرد ، اجزای محدود ، روش های کلاسیک