مروری بر تأثیرات نانو ذرات فلزی در انتقال حرارت نانو سیالات

تأثیر فناوری نانو بر ذرات و موادی که با این تکنولوژی تولید می‌شوند به حدی است که می‌توان این گونه مواد را نسبت به مواد مشابه در سایز ماکرو مولکولی را مجزا دانست و خواص جدیدی برای آنها تعریف نمود. از جمله خواص تحت تأثیر از فناوری نانو می‌توان به خواص شیمی فیزیکی ذرات نانومتری و سیالت حاوی آنها اشاره نمود که نسبت به مواد ماکرو مولکولی تفاوت‌های فراوانی دارند. مکانیزم هدایت در سیالات در مقیاس ماکرو مولکولی بسیار پایین است چرا که ضریب انتقال حرارت هدایتی سیالات (K) نسبت به جامدات بسیار پایین است. از طرف دیگر ذرات و جامدات ریز کریستالی ضریب هدایتی در حدود 31 برابر هدایت سیالات را دارند به این ترتیب می توان ضریب هدایت سیالات را با استفاده از ذرات سوسپانس شده در آنها تا حدود زیادی افزایش داد. این ذرات اکسیدهای فلزی از جنس (Al2O3,Cu,CuO) می‌توانند باشند یا می‌توان به جای آنها از نانو لوله‌های کربنی معلق در سیال استفاده نمود. [1] استفاده از نانو ذرات در سیالات باعث افزایش ضریب انتقال حرارت شده و به تبع آن افزایش انتقال حرارت و کاهش هزینه‌های تولید و عملیاتی (C.P.C و O.P) می‌شود افزایش انتقلا حرارت باعث افزایش بازده می‌شود. بنابراین توان مورد نیاز پمپ و سطح انتقال حرارت کاهش می‌یابد که این به نوبه خود باعث کاهش هزینه های ثابت (F.C.I) می‌شود. همچنین افزایش بازده باعث کنترل هرچه بهتر حرارت انتقلا یافته می‌شود که اثرات سوء انرژی بر محیط را کاهش می‌دهد.

کلیدواژه ها:

انتقال حرارت ، نانو ذرات ، ضریب انتقال حرارت ، مدلسازی