ارتباط مفهوم و معنای فضای اجتماعی با ساختار و فرمهای معماری ایرانی اسلامی: مطالعه موردی حمامهای تاریخی ایران بعد از دوره صفوی

حمام یکی ازگونه های مهم معماری ایرانی و اسلامی است ودرطول تاریخ ظرف بسیاری ازفعالیت های اجتماعی مردم بودونقش پررنگی درجامعه داشته اند طرح اصلی پژوهش نیز براین اساس شکل گرفت تا تاثیرپذیری یا تاثیرگذاری شکل ساختاروفرم حمامهای تاریخی ازمکان اجتماعی و بالعکس را موردتجزیه و تحلیل قرار دهد و سوالی تحقیق این بود که ایا اندام های معماری حمامهای تاریخی بعنوان فضای عمومی برکنشهای اجتماعی افراد تاثیر داشته اند؟ براساس این پرسش هدف یافتن عناصر اندامها یا فضاهایی درمعماری حمامهاست که براساس اداب و رسوم فرهنگی توانسته اند کالبدی مناسب برای مفاهیم روابط و فعالیت های اجتماعی فراهم آورند نتایج پژوهش براین نکته صحه میگذاردکه بین شکل و ساختاردرحمامهای تاریخی و مولفه های اجتماعی رابطه ای دوسویه وجودداشته است و آن را میتوان با بررسی دقیق با استناد به مطالعات برخی ازحمامهای تاریخی باقیمانده این ارتباط را مشاهده و استخراج نمود مطابق مطالعات و تجزیه و تحلیل های پژوهش که براسنادمعماری حمامهای صفوی و مقایسه ویژگیهای مختلف آنها ازقبیل اندازه فرم و هندسه فضاهای انجام شده است درزمینه معیارهای تاثیر گذاربرمسائل رفتاری و اجتماعی مولفه های عوامل کالبدی حمامها همانند فرم و هندسه فضاها و سقف مکان و نوع استفاده ازستونها میزان ورود نورو روشنایی کلی فضاها معیارهایی بودند که درتاثیر گذاری برروابط ورفتارهای اجتماعی مهمتر ازدیگر عوامل میباشند