الگوی طراحی شهرهای جدید به شیوه ایرانی_اسلامی

اسلام تاکید خاصی برفرم و طراحی شهردارد که این امرباعث کارایی و پاسخگویی بیشترشهر درمواجهه با نیازهای اجتماعی اقتصادی و فرهنگی جامعه میشود شهراسلامی منطق اجتماعی اقتصادی و فرهنگی دراستخوان بندی فضایی طرح و کاربری دارد و به راحتی میتواند باعملکردهای جدید تطبیق پیدا کند و همخوانی خود را با محیط طبیعی مذهبی و اجتماعی - فرهنگی حفظ کند دراین میان باتوجه به تاریخ کهن و دینی مردم ایران درشهرهای اصیل ایران می توان کمال هماهنگی و یکپارچگی اجزایی مانند مسجد مدرسه بازارومیدان را درهیئت یک کل واحدبه چشم دید شناخت این ارزشها و مولفه های اسلامی ایرانی و انعکاس آ«ها درکالبد شهر میتواند برای برنامه ریزی و طراحی شهرهای جدید درسهای اموزنده ای به دنبال داشته باشد و ازبروز بحران های اقتصادی اجتماعی و هویتی جامعه شهری که تاحدودزیادی ریشه درویژگیهای ریخت شناسی شهرهای کنونی دارد جلوگیری نماید هدف اصلی این مقاله پاسخگویی به دو سوال اساسی است شهرهای جدید ما تاچه حد سرزندگی و پاسخ دهندگی شهرهای اسلامی ایرانی سنتی را منعکس می کنند؟ و الگوی طراحی شهرهای جدید به شیوه های ایرانی اسلامی به چه نحوی است؟ برای این منظور با روش تحقیق توصیفی تلحیلی ضمن تعریف شهراسلامی عناصر و مولفه های اصلی آن به تحلیل وضعیت کنونی شهرها و مقایسه آنها با شهرهای ایرانی اسلامی کهن پرداخته و نحوه انعکاس و روزامدی ارزشهای حاکم برآنها درطراحی شهرهای جدید اینده ارایه میشود.

کلیدواژه ها:

شهراسلامی ، طراحی شهرهای جدید ، اسلام/شیوه ایرانی - اسلامی