اثرات سمی ترکیبات مختلف جیوه و نقش سلنیوم در کاهش سمیت زیستی آن دراکوسیستم های آبی

از مهمترین نگرانیهای اکوسیستمهای آبی، آلودگی جیوه است. مهمترین و خطرناکترین فرمهای آلی آن متیلجیوه است که ازطریق مصرف فراوردههای دریایی به انسان منتقل میشود. محیطهای آبی بخصوص تالابها، مکانهای بسیار مناسبی برای تبدیل جیوه معدنی و عنصری به جیوهآلی می باشد که در رسوبات آن تجمع یافته و وارد زنجیره غذایی می شود. از طرفی سلنیوم به عنوان یک ماده مغذی و مهم در بسیاری از غذاها از جمله ماهی میباشد. مطالعات نشان می دهد یک همبستگی مثبت بین غلظت جیوه و سلنیوم با نسبت مولی 1:1 وجود دارد، در این شرایط سلنیوم به دلیل تمایل زیاد به ایجاد اتصال با جیوه(Se-Hg و داشتن رابطه آنتاگونیستیک با آن, اثر محافظتی بالایی در برابر جیوه دارد و بر دسترسپذیری و خصوصیات سمی جیوه چه در رسوبات و چه در زنجیره غذایی موثر است

کلیدواژه ها:

جیوه ، سلنیوم ، اکوسیستم آبی ، تجمع زیستی