مطالعه ارزش رجحانی گونه ها ی مرتعی به روش زمانسنجی برای چرای بز در مراتع نیمه استپی استان فارس

در این تحقیق ارزش رجحانی گونه های مرتعی جهت چرای بز در مراتع چشمه انجیر استان فارس در مدت چهار سال (1386 1389) مطالعه شد.جهت این امر از روش زمان سنجی در طی ماهای چرای دام (خرداد،تیر،مرداد و شهریور) استفاده شد که در هر ماه یک روز بین یک تا دو ساعت بعد از ورود دام به مرتع که به تعادل نسبی در چرا می رسد،30 دقیقه از چرای دام روی گونه ها فیلم تهیه و با انتقال به کامپیوتر زمانهای چرای هر گونه تعیین گردید،همچنین تعداد دفعات استفاده از گونه ها و مدت زمان استفاده از گونه در ماههای مذکور برای هر دام مورد بررسی قرار گرفت.تجزیه و تحلیل داده در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی و با استفاده از نرم افزار sas انجام شد.نتایج نشان داد که بین گونه های مختلف از نظر درصد زما چرا شده و دفغات چرا در سطح 0/01 اختلاف معنی دار وجود دارد،اثر ماه و اثر گونه * ماه در تیمار درصد زمان چرا معنی دار نشد.نتایج ارزش رجحانی گونه ها نشان داد که بیشترین درصد زمان صرف شده و بیشترین دفعات چرای بز بر روی گونه های Astragalus susianus و Annual Grass+Forb می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزش رجحانی ، روش زمانسنجی ، گونه های مرتعی ، بز