مدلسازی تبخیر- تعرق مرجع روزانه با استفاده از برنامه نویسی بیان ژن (مطالعه موردی: ایستگاه کرمان)

تبخیر-تعرق یکی از مولفه های مهم در چرخه هیدرولوژی است که برای مدیریت منابع آب و توسعه آنها وهمچنین بمنظور برآورد بیلان آب در طرحهای آبیاری مهم میباشد. در این مطالعه از برنامه نویسی بیان ژن (GEP) برای برآورد تبخیر- تعرق مرجع روزانه (ETo) در ایستگاه سینوپتیک کرمان و در دوره 6 ساله 2005-2000) و استخراج فرم صریح روابط بین ETo پارامترهای مورد بررسی، استفاده شد. مجموعه داده های دمای هوا، رطوبت نسبی، تابش خالص، تابش خورشیدی و سرعت باد بمنظور مدل سازی ETo بر اساس معادله فائو-پنمن- مانتیث (FAO-PM) بعنوان معادله مرجع مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج GEP نشان دهنده قابلیت مدل GEP در پیش بینی مقادیر ETo-FAO-65PM بود و مدل دارای ورودی های یکسان با FAO-65PM نتایج بهتری را نسبت به سایر مدلهای مورد بررسی نشان داد. همچنین، اهمیت بیشتر متغیرهای تابشی نسبت به دمایی در پیش بینی مقادیر ETo تأئید شد.

کلیدواژه ها:

برنامه نویسی بیان ژن ، تابش خورشیدی ، تبخیر- تعرق مرجع ، کرمان