تعیین حریم کیفی تالاب ها مطالعه موردی: تالابهای آلاگل،آلماگل وآجی گل استان گلستان

تالابها در زمره غنی ترین اکوسیستم هایی قرار دارند که در حفاظت از تنوع زیستی ورفاه جامعه بشری اهمیت فوق العاده ای دارندبطوریکه ارزش اکولوژیک تالابها 01 برابر جنگلها و 011 برابر زمینهای زراعی است، اما متاسفانه علیرغم اهمیت بالا کمتر مورد توجهقرار گرفته اند. عدم وجود برنامه آمایش سرزمین وپیاده کردن برنامه های بخشی، سدسازی بدون توجه به اثرات مخرب آنها بر تالاب ها، معرفی گونههای غیر بومی به اکوسیستمهای تالابی، نابودی پرندگان نادر و در معرض انقراض به دلیل صدور مجوزهای قانونی شکار که در تناقض آشکار با قوانین تالابهای بین المللی است واجرای سیاستهای آبرسانی از مناطق پر آب به کم آب کشور بدون توجه به اثرات سوء زیستمحیطی بر تالاب ها، اجرای طرح های کشاورزی آب بر بدون توجه به قانون مندی اقلیم های خشک و بهره گیری از تالاب به عنوانمخزن آب کشاورزی در دسترس، طراحی برنامه های گردشگری ناپایدار در کنار و یا در دل تالاب، بدون درک اثرات سوء آن د ر اکوسیستم های حساس و شکننده تالاب، وارد کردن گونه های غیر بومی گیاهی و جانوری به تالاب ها و بر هم زدن تعادل طبیعی اینگونه محیط ها، تغییر کاربری اراضی تالابی از عواملی محسوب میشوند که به روند افزایش تخریب تالابهای کشور سرعت بخشیده است.تالابهای آلاگل، آلماگل وآجی گل در زمره تالابهایی هستند که به دلیل دور بودن از مراکز مهم جمعیتی از تخریب جدی تا کنون در امان مانده اند. در صورت ادامه روند کنونی و دخالتها وزیادهروی های بی رویه انسانی این سه تالاب بین المللی نیز همانند بسیاری ازتالابهای کشور دچار آسیبهای جدی خواهند شد. در این مقاله با بررسی کاربری های اطراف تالابهای ماوکور و تعیین حریم کیفی ، پیشنهاداتی جهت حفاظت کیفی بستر و حریم تالابها ارائه گردیده است

کلیدواژه ها:

تالاب ، اکوسیستم ، حریم کیفی ، کنوانسیون رامسر ، کاربری