جذب و ذخیره سازی زیر زمینی گاز دی اکسید کربن به منظور کمک به کنترل تغییرات آب و هوایی جهانی

نگرانی در مورد تغییرات آب و هوایی جهانی و چالش ها و مخاطرات احتمالی آن امروزه بحثی مهم و مطرح است که نیاز به حمایت و تلاش برای فهم این مهم و ارائه راه حل های موثر به منظور مقابله با این پدیده را می طلبد. و این در حالی است که این پدیده هم زمان مطابق با رشد نیاز جوامع به انرژی می باشد. توسعه و به کار گیری تکنولوژی های نوین به منظور جذب و ذخیره سازی گازCo2 در سازند های زیرزمینی پیشنهادی معقول و قابل توجه در جهت کاهش انتشار گازCo2 می باشد. این مقاله بر اساس نتیجه ی تحقیقات سازمانIPIECA The Global Oil and Gas Industry Association for Environmental and Social Issues) رذخیره سازی گازCo2 و استراتژی لازم جهت بهبود عملکرد و دورنمای این عملیات را بیان می کند. این نکته نیز قابل تامل است که جذب و ذخیره سازی گازCo2 می تواند به عنوان عامل بالقوه ای در جهت کمک به کاهش گازهای گلخانه ای که از طریق استخراج منابع نفتی و استفاده از آن به عنوان منبع تامین انرژی و سوخت به وجود می آیند، مورد بررسی قرار گیرد. حال برای انجام این امر نکاتی را باید مد نظرقرار داد که شامل : 1- تاثیری که تکنولوژی جذب و ذخیره سازی گازCo2 بر روی توسعه و پیشرفت قرون بعدی می گذارد، 2 - مدیریت ریسک جهت ترسیم و تضمین امنیت و ایمنی ذخیره سازی زیر زمینی گاز با استفاده از تجربیات گذشته، 3 - ادراک و آگاهی عمومی، 4سیاست گذاری صحیح و ایجاد یک چارچوب نظم دهنده به منظور شناسایی فرصت ها و موانع پیش رو در اجرای عملیات جذب و ذخیره سازی گازCo2 عمل در اتخاذ استراتژی مناسب جهت توسعه طرح جذب و ذخیره سازی گازCo2 توسط ایجاد کاهش در ریسک و هزینه ها، 6 - تلاش برای توسعه و پیشبرد مفهوم طرح،(Carbon Capture Storage) CCS ارائه یک چارچوب مشخص و ترغیب تشویق گزینه های مناسب به منظور دست یابی به یک کاهش موثر در انتشار گاز های گلخانه ای

کلیدواژه ها:

تغییرات آب و هوایی ، جذب و ذخیره سازی ، فن آوری های نوین ، گازهای گلخانه ای ، مدیریت ریسک